علاوه براهمیت وتاکیدی که درقرآن کریم وسخنان بزرگان دین بر « تعاون » درامور خیرگردیده است دراصول 43 و 44 قانون اساسی و قانون بخش تعاون اقتصاد جمهوری اسلامی ایران (ماده اول) نیز اهداف 9 گانه منجمله ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت ( کاهش تصدی گری های دولتی در اولویت کار این بخش است) و ... برای این بخش و جهت تشکیل تعاونی مدنظر قرارگرفته است.

تاسیس تعاونی که باعضویت حداقل 7 نفر و تامین حداقل 51% سرمایه آن توسط اعضا با عضویت اقشارمختلفی تشکیل میشود تابع مقررات ویژه تدوین شده در این خصوص شامل قانون شرکتهای تعاونی سال 1350 – قانون بخش تعاونی سال 1370 و اصلاحات سالهای 1377 و 1393 است.

تعاونی ها که دارای ارکان مجمع عمومی ، هیات مدیره وبازرس/بازرسان هستند می توانند در موضوعات تولیدی ، توزیعی و تولیدی _ توزیعی تشکیل گردند . براساس ماده 28 قانون بخش تعاونی شرکت ها و موسسات دولتی و وابسته به دولت و تعاونی ها موظفند در معاملات خود به تعاونی ها اولویت دهند .

اعتلای بخش تعاون ، ایجاد اشتغال مولد و ارائه خدمات منصفانه و گسترش روحیه مشارکت بین اعضاء نیازمند رعایت اصول هفتگانه تعاون شامل: "1-عضویت آزاد و اختیاری 2-کنترل دموکراتیک اعضاء 3-مشارکت اقتصادی اعضاء 4-خودگردانی و عدم وابستگی  5-آموزش اعضاء و اطلاع رسانی 6-همکاری بین تعاونی ها 7-توجه به جامعه " از سوی اعضای همه تعاونی هاست.