علاوه
براهمیت وتاکیدی که درقرآن کریم وسخنان بزرگان دین بر « تعاون » درامور خیرگردیده
است دراصول 43 و 44 قانون اساسی و قانون بخش تعاون اقتصاد جمهوری اسلامی ایران (ماده
اول) نیز اهداف 9 گانه منجمله ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور
رسیدن به اشتغال کامل- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت ( کاهش تصدی گری های
دولتی در اولویت کار این بخش است) و ... برای این بخش و جهت تشکیل تعاونی مدنظر قرارگرفته
است.
تاسیس
تعاونی که باعضویت حداقل 7 نفر و تامین حداقل 51% سرمایه آن توسط اعضا با عضویت اقشارمختلفی
تشکیل میشود تابع مقررات ویژه تدوین شده در این خصوص شامل قانون شرکتهای تعاونی
سال 1350 – قانون بخش تعاونی سال 1370 و
اصلاحات سالهای 1377 و 1393 است.
تعاونی ها
که دارای ارکان مجمع عمومی ، هیات مدیره وبازرس/بازرسان هستند می توانند در
موضوعات تولیدی ، توزیعی و تولیدی _ توزیعی تشکیل گردند . براساس ماده 28
قانون بخش تعاونی شرکت ها و موسسات دولتی و وابسته به دولت و تعاونی ها موظفند در
معاملات خود به تعاونی ها اولویت دهند .
اعتلای
بخش تعاون ، ایجاد اشتغال مولد و ارائه خدمات منصفانه و گسترش روحیه مشارکت بین
اعضاء نیازمند رعایت اصول هفتگانه تعاون شامل: "1-عضویت آزاد و
اختیاری 2-کنترل دموکراتیک اعضاء 3-مشارکت اقتصادی اعضاء 4-خودگردانی و عدم
وابستگی 5-آموزش اعضاء و اطلاع رسانی 6-همکاری
بین تعاونی ها 7-توجه به جامعه " از سوی اعضای همه تعاونی هاست.